متن درس چهارم: التَّعايش السلمي (همزیستی مسالمتآمیز)
لَقَد كَانَتْ رِسَالَةُ الْإِسْلامِ عَلَى مَرَّ الْعُصورِ، قَائِمَةً عَلَى أَساسِ الْمَنطِقِ وَ اجْتِنَابِ أَيَّ إِساءَةِ؛ فَإِنَّ اللَّهَ يَقُولُ:
وَلَا تَسْتَوِي الْحَسَنَةُ وَلَا السَّيِّئَةُ ادْفَعْ بِالَّتِي هِيَ أَحْسَنُ فَإِذَا الَّذِي بَينَكَ وَبَينَهُ عَداوَةٌ كَأَنَّهُ وَلِيٌّ حَمِيمٌ.
إِنَّ الْقُرْآنَ يَأْمُرُ الْمُسْلِمِينَ؛ أَنْ لا يَسُبُوا مَعبوداتِ الْمُشْرِكِينَ وَ الْكُفَّارِ، فَهُوَ يَقُولُ:
وَلا تَسُبُّوا الَّذِينَ يَدعونَ مِن دونِ اللهِ فَيَسُبُّوا الله ...
الإسلامُ يَحْتَرِمُ الأديان الإلهيَّةَ؛ قُلْ يا أَهْلَ الْكِتابِ تَعالُوا إِلى كَلِمَةٍ سَوَاءٍ بَينَنا وَ بَينَكُم أَلَّا نَعْبُدَ إِلَّا اللَّهَ وَلا نُشْرِكَ بِهِ شَيْئاً.
يُؤَكِّدُ الْقُرْآنُ عَلَى حُرِّيَّةِ الْعَقِيدَةِ؛ لا إكراه في الدين ...
لا يجوزُ الْإصرارُ عَلَى نِقاطِ الْخِلافِ وَ عَلَى الْعُدوانِ؛ لِأَنَّهُ لا يَنتَفِعُ بِهِ أَحَدٌ، وَ عَلَى كُلِّ النَّاسِ أَن يَتعايشوا مَعَ بَعْضِهِم تَعايشاً سِلْميّاً، مَعَ احْتِفاظِ كُلِّ مِنهُم بِعَقَائِدِهِ؛ لِأَنَّهُ كُلُّ حزب بما لديهم فرحون.
البلاد الإسلامية مجموعةٌ مِنَ الشُّعوبِ الْكَثِيرَةِ، تَختَلِفُ فِي لُغَاتِها وَ أَلْوانِها.
يا أَيُّهَا النَّاسُ إِنَّا خَلَقْنَاكُم مِنْ ذَكَرٍ وَأُنثَى وَجَعَلْنَاكُم شعوباً وَ قَبائِلَ لِتَعارَفُوا إِنَّ أَكْرَمَكُم عِندَ اللَّهِ أَتْقَاكُم.
يَأْمُرُنَا الْقُرْآنُ بِالْوَحدَةِ؛ وَاعْتَصِمُوا بِحَبْلِ اللهِ جَميعاً وَلا تَفَرَّقُوا ...
يَتَجَلَّى اتِّحَادُ الْأُمَّةِ الإسلاميَّةِ في صُوَرٍ كَثِيرَةٍ، مِنهَا اجْتِمَاعُ الْمُسْلِمِينَ فِي مَكَانٍ وَاحِدٍ فِي الْحَجِّ. الْمُسْلِمُونَ خُمْسُ سُكَانِ الْعَالَمِ، يَعيشونَ فِي مِسَاحَةٍ وَاسِعَةٍ مِنَ الْأَرْضِ؛ مِنَ الدِّينِ إِلَى الْمُحِيطِ الْأَطلسي.
قالَ الْإِمَامُ الْخُمَينِيُّ رَحِمَهُ اللهُ: ... إذا قالَ أَحَدٌ كَلاماً يُفَرِّقُ الْمُسْلِمِينَ، فَاعْلَمُوا أَنَّهُ جاهل أَوْ عَالِمٌ يُحاوِلُ إيجادَ التَّفرِقَةِ بَينَ صُفُوفِ الْمُسْلِمِينَ.
وَ قَالَ قَائِدُنَا آيَةُ اللَّهِ الْخامنئي: مَن رَأَى مِنكُم أَحَداً يَدعو إِلَى التَّفْرِقَةِ، فَهُوَ عَمِيلُ العدو.
پاسخ و معنی متن درس چهارم عربی دهم انسانی
بچههای عزیز، این درس درباره یکی از مهمترین اصول اسلام یعنی **«همزیستی مسالمتآمیز»** صحبت میکنه. اسلام دین منطق و مهربانیه و همیشه ما رو به رفتار خوب با دیگران، حتی با کسانی که با ما همعقیده نیستن، دعوت میکنه. بیایید با هم ترجمه روان متن رو بخونیم:
رسالت اسلام در گذر زمان، بر پایه منطق و دوری از هرگونه توهین و بیادبی استوار بوده است؛ چرا که خداوند میفرماید:
خوبی و بدی یکسان نیست. همیشه با بهترین روش (بدی را) دفع کن، آنگاه خواهی دید کسی که میان تو و او دشمنی بود، گویی دوستی صمیمی شده است.
قرآن به مسلمانان دستور میدهد که به معبودهای مشرکان و کافران دشنام ندهند. خداوند میفرماید:
به کسانی که غیر از خدا را میخوانند، دشنام ندهید، که آنها هم از روی نادانی به خدا دشنام دهند...
اسلام به ادیان الهی احترام میگذارد؛ (خداوند میفرماید:) بگو ای اهل کتاب، بیایید بر سر سخنی که میان ما و شما مشترک است بایستیم: اینکه جز خدا را نپرستیم و چیزی را شریک او قرار ندهیم.
قرآن بر آزادی عقیده تأکید میکند؛ (و میفرماید:) هیچ اجباری در (پذیرش) دین نیست...
پافشاری بر نقاط اختلاف و دشمنی جایز نیست؛ زیرا هیچکس از آن سودی نمیبرد و همه مردم باید با یکدیگر همزیستی مسالمتآمیز داشته باشند، در حالی که هرکس به عقاید خود پایبند است؛ زیرا هر گروهی به آنچه نزد خود دارد، دلخوش است.
کشورهای اسلامی مجموعهای از ملتهای فراوان هستند که در زبانها و رنگهایشان با هم تفاوت دارند.
(خداوند میفرماید:) ای مردم، ما شما را از یک مرد و زن آفریدیم و شما را ملتها و قبیلهها قرار دادیم تا یکدیگر را بشناسید. همانا گرامیترین شما نزد خدا، باتقواترین شماست.
قرآن ما را به وحدت فرمان میدهد؛ و همگی به ریسمان خدا چنگ زنید و پراکنده نشوید...
اتحاد امت اسلامی در شکلهای زیادی نمایان میشود، از جمله جمع شدن مسلمانان در یک مکان واحد در مراسم حج. مسلمانان یکپنجم ساکنان جهان را تشکیل میدهند و در سرزمین پهناوری زندگی میکنند؛ از (کشور) چین تا اقیانوس اطلس.
امام خمینی (ره) فرمودند: ... اگر کسی سخنی بگوید که میان مسلمانان تفرقه بیندازد، بدانید که او یا نادان است یا دانایی است که تلاش میکند در صفوف مسلمانان تفرقه ایجاد کند.
و رهبر ما آیت الله خامنهای فرمودند: هرکس از شما کسی را دید که به تفرقه دعوت میکند، پس او مزدور دشمن است.
واژه نامه (المعجم)
احترم: احترام گذاشت
احتفاظ: نگاه داشتن
إساءة: بدی کردن
أَشْرَكَ: شریک قرار داد
اعتَصَمَ: چنگ زد
أَكَّدَ: تأکید کرد
أنثى: زن، ماده
أيُّ إساءَة: هرگونه بدی
تَجَلَّى: جلوهگر شد
تَعايش: همزیستی داشت
تَفَرَّقَ: پراکنده شد
جازَ: جایز شد
حبل: طناب
حميم: گرم و صمیمی
خلاف: اختلاف
خمس: یک پنجم
دعا: فرا خواند
ذَكَر: مرد، نر
سبَّ: دشنام داد
سكان: ساکنان
سلمي: مسالمتآمیز
سواء: یکسان
عَلى مَرِّ الْعُصور: در گذر زمان
عميل: مزدور
قائد: رهبر
قائم: استوار، ایستاده
فَرَّقَ: پراکنده ساخت
فَرِحٌ: شاد
فَضْل: برتری
لدى: نزد
مع بعض: با همدیگر
مِنْ دُونِ اللَّهِ: به جای خدا
پاسخ و معنی واژه نامه درس چهارم عربی دهم انسانی
بچههای عزیز، یاد گرفتن کلمات جدید کلید فهمیدن درس و موفقیت در امتحانه. سعی کنید این کلمات رو در قالب جمله یاد بگیرید تا بهتر در ذهنتون بمونه. در اینجا معنی دقیق هر کلمه رو با هم مرور میکنیم:
* **احترم**: احترام گذاشت
* **احتفاظ**: نگه داشتن، حفظ کردن
* **إساءة**: بدی کردن، توهین
* **أَشْرَكَ**: شریک قرار دادن (مثلاً در عبادت)
* **اعتَصَمَ**: چنگ زد، متوسل شد
* **أَكَّدَ**: تأکید کرد
* **أنثى**: مؤنث، زن یا ماده
* **أيُّ إساءَة**: هر نوع بدی یا بیاحترامی
* **تَجَلَّى**: جلوهگر شد، آشکار شد
* **تَعايش**: همزیستی کردن
* **تَفَرَّقَ**: پراکنده شد
* **جازَ**: جایز شد (که در درس به صورت «لا یجوز» یعنی جایز نیست، اومده)
* **حبل**: طناب
* **حميم**: صمیمی، گرم
* **خلاف**: اختلاف، تفاوت
* **خمس**: یک پنجم (مثلاً یک پنجم جمعیت)
* **دعا**: دعوت کرد، فرا خواند
* **ذَكَر**: مذکر، مرد یا نر
* **سبَّ**: دشنام داد، ناسزا گفت
* **سكان**: ساکنان، اهالی
* **سلمي**: مسالمتآمیز (از ریشه «صلح»)
* **سواء**: یکسان، برابر
* **عَلى مَرِّ الْعُصور**: در گذر زمان، در طول تاریخ
* **عميل**: مزدور، جاسوس
* **قائد**: رهبر، پیشوا
* **قائم**: استوار، پابرجای
* **فَرَّقَ**: پراکنده کرد، تفرقه انداخت
* **فَرِحٌ**: شاد، خوشحال
* **فَضْل**: برتری، مزیت
* **لدى**: نزدِ، پیشِ (مترادف «عند»)
* **مع بعض**: با همدیگر
* **مِنْ دُونِ اللَّهِ**: به غیر از خدا، به جای خدا